ANTRAKT wymuszony OGRODEM.

Dziś ostatnia noc w starym domu.
Nie wiem co mi jest, ale pierwszy raz jest mi smutno. A może mam pietra?
Odkąd jesteśmy ze sobą, z Padre Kotem, przeprowadzaliśmy się już z 5 razy.
Za każdym razem, w każdym domu pozostawiając część siebie.
Wspomnienia, zmiany i te ogrody.
Jeszcze nigdy nie udało mi się w kolejny rok zobaczyć co takiego wyczyniłam w poprzednim.
Czy przycięcie drzew się przydało, czy krzew się jednak przyjął, czy trawa odrosła?
Może zrozumiecie, że mam pietra jak obejrzycie fotki, co ten mój Kocur powyprawiał w Belgowie.
Od jutra warunki polowe i tymczasowe odcięcie od świata i od Was-nie mam tam internetu i nie mam bladego pojęcia kiedy będzie.
Znając Belgów, nie prędko, nie prędko.
Bardzo więc proszę o wyrozumiałość i niezapomnienie.
Nie znikam, muszę jedynie wysłać się na wymuszony antrakt, aby wreszcie doświadczyć w pełni swojego szaleństwa ogrodowego.
Dziekuję Wam, za kibocowanie moim szaleństwom i mam nadzieje, że do jak najszybszego zobaczyska.
Wszystkim dziekuję i BUZIOLE W NOCHY.

















I zdjęcia zwierzyńca.