Fioł najgorszej żony na świecie, skarpety-idealnym prezentem, dopinanie ostatnich guzików i Koto na całe zło.

 

 

Nowy rok, a mnie jeszcze stary trzyma.

Trzyma, ponieważ nie pozapinałam na nim wszystkich guzików.

Więc stoi smętnie w progu i ni tam, ni siam.

Dzisiejszym postem, dopnę więc to, co trzeba i wkroczę dziarsko w nowe.

 

A więc tak- wygrałam trochę konkursów.

Lubię konkursy, bo to rywalizacja-nie los, nie czyjaś sieroca dłoń, lecz moja wola, działanie i determinacja.

Wygrałam KONIO, KONIO jak zwie je Pan Dzidziol u Red Bulli. Piękne cuda potrafi ten tandem wyciąć w drewnie-już mnie korci na zamówienie czegoś do salonu.

 

Najwięcej trudu i zawziętości zabrało mi zwycięstwo u Ystin w konkursie na największa liczbę głosów oddaną na jej szkołę..

Nagroda jeszcze się nie zrobiła, ma to być biały kołnierzyk. Jeśli ktoś nie zna jeszcze prac jUs, to na ostatnim zdjęciu moim z fiołem, moją szyję zdobi naszyjnik od niej.

 

Zostałam również nominowana do nagrody bloga roku 2012 przez Iw od Nowa za...

 

. HANNAH - za siłę w trudnym czasie remontu włości i brak czynności karalnych zagrożonych karą więzienia za zniszczenie jej ukochanej marmurowej podłogi podczas remontu, a tak w ogóle za to, że w tym szaleństwie trzyma się, bo wie, że kiedyś będzie ładnie, a póki co musi po prostu wytrzymać!

 

Dziękuję bardzo, gdyż każda nagroda mojej duszy robi dobrze i przekazuje dalej.

 

Maszce- za wszystko, a najbardziej za to ze się pojawiła w moim wirtualnym życiu.

Pracowni garderoba Dominisi- za wytrzymanie z taką klientką jak ja-nasz wspólny projekt też dziś pokażę.

Elis- za to samo jak powyżej-masakryczna jestem w roli klienta- Ellis uszyła i wyhaftowała dla mnie inicjały.

Mice-za nocne Polaków rozmowy i za gościnę.

Marii Par- za najurodziwszego Piernika hihhihi- żart taki. Tobie moja droga, za to, że mam czuja, ze kiedyś takie nocne rozmowy Polaków i nas dopadną.

Maryś- za to, ze jest takim moim Blogowym Aniołkiem.

Anicie - za jej twórczość i sposób ukazania świata.

Ten Banerek jest dla Was moje kochane- puśćcie go dalej w świat-niech cieszy

 

W poprzednim roku również żywot swój zakończyła moja ekscentryczna afro fryzura.

3 dni zaplatania i 3 noce rozplatania.

Wniosek- nigdy więcej

Zostałam prawie łysa- długość ogółu nadal ta sama, ale straty- o rzesz- mój ogon to nie koński łapacz much, tylko mysi ogonek- no szczurzy raczej.

Tak, więc, fajnie było spróbować, ponosić warkoczyki 2 miesiące, ale najlepsze to, co naturalne. Teraz czekam niecierpliwie wiosny i wiosennej świeżej pokrzywy, aby kurację odnawiającą przeprowadzić.

 

Co do świąt, to było dobrze. Co do rozczarowań, ech może kiedyś to opiszę- dziś szkoda mi czasu i nerwów.

Moi drodzy czytacze, podglądacze kończąc zaległości ze starego wkraczam z głową pełna planów w nowy.

 

Zadanie numer jeden- SAMODZIELNOŚĆ. Tą, da mi między innymi moja szkoła językowa. Zaczyna się nowy semestr, więc jutro plecak na plecy i jazda.

Zadanie numer dwa-spokój

Zadanie numer trzy-radość.

 

Jestem bardzo zmęczona tymi grami, walkami z wiatrakami, ludźmi, przede mną ostatni rok z moją ukochaną 3 na czele- rok, po którym bardzo dużo się spodziewam. Raczej po sobie ;-)

 

Naj naj

H z Panem Dzidziolem

 

Moje monogramy Prace wykonane przez Dominike i Elis. Zakochałam sie w monogramach, najchętnie miałabym je wszędzie. Ten mój, to moje H-plecy dźwigajace moich 2 panów R ;-)

ps-powyższe zdjęcia są autorstwa twórczyń;-)

Następnie Konio Konio - nagroda od RedBulli

A to jeszcze liść wygrany u Ystin.

TO natomiast, to konsekwencja mojego szału na monogramowanie. No bo jak ja obszyta i przyozdobiona, to może i męża by tak obznakować?
Wymyśliłam takie cuś męskiego na szyję. Łosz trudno było mi znaleść artystę, który sprosta mojej wyobraźni.
Znalazłam, wysłałam projekt, po 2 miesiącach otrzymałam pudełeczko. Więc ja te pudełeczko w papiery, wstażki i czekam z zapartym tchem aż w wigiliję rozwinie i zawyje z zachwytu. Chmmmmm.... durna baba.
Trzeba było skarpety ciepłe wsadzić w torbę. Pan Kot nawet nie otworzył pudełeczka, ogladając zawartość jeno przez szybkę.
Fajnie sie poczułam. No nic, zero kreatywności na przyszłość. Skarpety i koszula, zestaw dla niewrażliwych. Ja za to dostałam wielkie NIC od niego, więc rozczarowania z mojej strony nie zaznał. Fajnie-milusio tak, widocznie jestem najgorszą żoną na świecie.

Dla zapomnienia i na poprawę nastroju, teraz sesja Qby

k

Na koniec look wigilijny tej najgorszej z najgorszych.
Z fiołem, ale w naszyjniku i czerwieni ;-)